Berek na jednej nodze
Uczestnicy: Dowolna liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy rozstawieni na całej macie/podłodze, jeden zawodnik zostaje berkiem. Na sygnał rozpoczyna się zabawa w berka. Gonić i uciekać można tylko na jednej nodze – zmianę nogi można wykonać tylko na sygnał prowadzącego. Zadaniem berka jest po dogonieniu uciekającego wytrącić go pchnięciem z równowagi tak, aby dotknął on maty/podłogi obiema nogami. Złapany zostaje berkiem i zabawa toczy się dalej.
Parzyłapki w podporze
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy ustawieni twarzą do siebie w podporze przodem, nogi w lekkim rozkroku. Na sygnał każdy z zawodników stara się klepnąć jedną ręką w grzbiet dłoni przeciwnika jednocześnie unikając trafień współćwiczącego zmieniając położenie dłoni. Za każde trafienie zawodnik otrzymuje punkt. Wygrywa zawodnik, który zdobędzie największą ilość punktów.
Przetaczanie partnera
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Siad skrzyżny, zawodnicy ustawieni w swoich drużynach parami (dobranymi wg wagi). Na sygnał prowadzącego jedna osoba z pary kładzie się na plecach, a drugi przetacza go do półmetka. Za półmetkiem następuje zmiana zawodników i powrót na linię startu. Wygrywa zespół, który wcześniej ukończy wyścig.
Rodeo
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Jeden z zawodników wykonuje klęk podparty, drugi siada na jego plecach okrakiem i oplata nogami jego tułów. Na sygnał zawodnicy siedzący na przeciwnikach starają się poprzez balansowanie ciałem powalić klęczących. Po powaleniu następuje zamiana ról. Zabawa może być przeprowadzona w sposób odwrotny. Zawodnik klęczący, poprzez balansowanie ciałem, bez odrywania ramion i kolan od maty stara się zrzucić siedzącego na plecach przeciwnika.
Stalowy chwyt
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy w siadzie rozkrocznym naprzeciwko siebie, stopy oparte o stopy partnera. Na sygnał przeciwnicy podają sobie obie ręce i jak najmocniej ciągną się wzajemnie ku sobie aby zmusić partnera do pochylania się ku silniejszemu. To samo można powtórzyć lewą i prawą ręką.
Walka cygańska
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy dobrani dwójkami, kładą się tyłem obok siebie, mając głowy zwrócone w przeciwnych kierunkach, chwytają się pod prawe lub lewe ramię. Zawodnicy w parach podnoszą do góry nogi wewnętrzne, zaczepiają je o siebie piętami lub pod kolanami i na sygnał starają się wzajemnie przekoziołkować. Komu w parze się to uda, ten zwycięża i zdobywa punkt. Po każdej walce następuje zmiana w parach i rozpoczynamy walkę od początku (po każdej walce należy zmieniać nogi).
Walka jeźdźców
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników (min. 2 pary).
Organizacja: Jeden z pary wykonuje klęk podparty, a drugi siada na jego plecach. Zawodnicy obydwu drużyn ustawieni na tatami. Na sygnał zawodnicy starają się wypchnąć poza pole walki lub zrzucić przeciwnika. Z gry wypadają pary, które opuściły wyznaczone pole walki lub te pary, w których „jeździec” spadł z „konia”. Gra trwa przez jedną minutę. Wygrywa drużyna, z której więcej par pozostało na polu walki. W grze należy przeprowadzić rewanż, w którym następuje zmiana ról.
Walka kogutów
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy siedzą na wspólnym okręgu. Do środka okręgu wchodzi po jednym zawodniku z drużyny, przyjmują oni pozycję przysiadu z wyciągniętymi do przodu ramionami. Na sygnał rozpoczyna się walka, polegająca na uderzaniu przeciwnika w dłonie w celu wytrącenie go z równowagi. Zawodnik, który się przewróci lub wstanie przegrywa walkę i przeciwnik zdobywa mały punkt dla swojego zespołu. Jeżeli walka nie rozstrzygnie się w ciągu 15 sek. prowadzący ogłasza remis i obydwaj zawodnicy otrzymują po małym punkcie. Wygrywa zespół, który zebrał więcej punktów.
Walka na klapsy Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy stają naprzeciwko siebie i podają sobie prawe dłonie. Na komendę hajime, poruszają się we wszystkich kierunkach należy klepnąć przeciwnika lewą dłonią w pupę.. Walkę powtarza się zmieniając ręce.
Wygrywa zawodnik, któremu udało się więcej razy klepnąć.
Rewolwerowiec Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy stają naprzeciwko siebie, w odległości wyciągniętych rąk. Jeden z zawodników stoi z rękami wyciągniętymi przed siebie, z rękami złożonymi jak do modlitwy i czeka na atak przeciwnika. Drugi z zawodników ma ręce wzdłuż ciała i dłonie na wyimaginowanych rewolwerach przy pasie. W dowolnej chwili stara się klepnąć w dłonie przeciwnika dowolną dłonią lub obiema dłońmi. Przeciwnik może się bronić wykonując złożonymi dłońmi ruchy góra-dół lub do siebie.
W przypadku ataku, który nie trafi, zawodnicy zamieniają się rolami.
Wygrywa zawodnik z większą ilością trafionych klepnięć po umówionym czasie lub po ilości trafień (np. 10).
Kto kogo
Uczestnicy: Parzysta liczba zawodników.
Organizacja: Zawodnicy ustawieni twarzą do siebie w podporze przodem, nogi w lekkim rozkroku. Na sygnał każdy z zawodników stara się pociagnąć przeciwnika za którąś z rąk tak, aby ten dotknął ziemi inną częścią ciała niż dłonie i stopy. Za każde udane wytrącenie z równowagi przeciwnika zawodnik otrzymuje punkt. Wygrywa zawodnik, który zdobędzie największą ilość punktów.
Ćwiczenia z partnerem
- W leżeniu na plecach tyłem do kierunku ruchu (nogi na zewnątrz nóg partnera), partner porusza się na czworakach nad ćwiczącym, przodem do kierunku ruchu. Ćwiczący lekko przechyla się na prawo i opierając się na lewej stopie (noga lekko zgięta), odpycha się od lewego barku i ramienia napierającego na niego partnera, jednocześnie wypychając biodra do tyłu, porusza się w kierunku ruchu partnera. Ruch powtarza się na prawą i lewą stronę wielokrotnie.
- W leżeniu na plecach tyłem do kierunku ruchu, partner wykonuje siad płotkarski z prawego boku ćwiczącego (jak do kesa gatame, z dłońmi na macie po obu stronach barków ćwiczącego), przodem do kierunku ruchu. Ćwiczący lekko przechyla się na prawo i odpycha się od lewego barku i ramienia partnera, jednocześnie wypychając biodra do tyłu, porusza się w kierunku ruchu partnera. Partner zmienia stronę siadu płotkarskiego. Ruch powtarza się na prawą i lewą stronę wielokrotnie.
- Ćwiczący z partnerem kładą się bokiem na macie twarzami do siebie i chwytają się „na misia”, a następnie przetaczają się po macie.
- Partner na czworakach, bokiem do kierunku ruchu, ćwiczący chwyta partnera rękami za kołnierz na wysokości klatki piersiowej i przetaczając się przez niego obraca partnera o 360 stopni. Ruch powtarza się wielokrotnie.
- Stajemy tyłem do siebie i splatamy ręce w łokciach. Następnie w tej pozycji staramy się wykonać przysiad równocześnie z partnerem jak największą ilość razy.
- Stajemy tyłem do siebie i splatamy ręce w łokciach. Następnie w tej pozycji staramy się usiąść i wstać równocześnie z partnerem jak największą ilość razy.
Życzymy miłej zabawy